Wzniesiona według projektu Bogumiła Zuga, siemiatycka synagoga miała być zadośćuczynieniem księżnej Jabłonnowskiej wobec gminy żydowskiej. Siemiatyccy Żydzi stracili swój cmentarz w wyniku przebudowy miasta, którą przeprowadzała księżna.
Usytuowana na terenie dawnego cmentarza żydowskiego. Na planie prostokąta zbliżonego do kwadratu; wnętrze trzynawowe, halowe, z filarami połączonymi półkolistymi łukami. Dwie kondygnacje okien, dolne zamurowane.
Siemiatycka synagoga to budynek dwukondygnacyjny na planie kwadratu, z salą główną od wschodu, z wbudowanymi galeriami z trzech stron oprócz wschodniej. Główne wejście do synagogi było przeznaczone dla mężczyzn; kobiety do synagogi wchodziły od wschodniej strony nieistniejącymi już dwuspadowymi schodami, które można zobaczyć na archiwalnych fotografiach. [zobacz archiwalną fotografię].
W starych dokumentach można wyczytać, że Wewnątrz synagoga była urządzona z wielkim, prawdziwie barokowym przepychem, ściany miała pomalowane w motywy zwierzęce i kwiatowe. Podłoga miała wyszukaną ozdobną formę i była z kamienia. Aron Ha Kodesz (miejsce przechowywania zwojów Tory) znajdował się na wschodniej ścianie, wykonany był z drewna – misternie rzeźbiony. Na samym środku synagogi, w jej centralnym punkcie naprzeciw Aron Ha Kodesz znajdowała się Bima – żydowska kazalnica z której odczytywano teksty Tory. W okresie międzywojennym na wyposażeniu synagogi znajdowały się min: kamienna o wyszukanej formie umywalka – prezent księżnej Jabłonowskiej, drewniana ozdobna kolumna ze skrzynką dla ofiar - dar barona Meiznera oraz ołtarz proroka Eliasza do obrzędu obrzezania. [źr. www.nawschodzie.pl].
Synagoga pierwotnie była klasycystyczna, w czasie II wojny spalona. Odbudowana w latach 1959-64 z przekształceniem wnętrz i zatarciem cech stylowych. Obecnie w budynku synagogi znajduje się dom kultury. W latach 1961-64 przeprowadzono generalny remont zamalowując min. freski ścienne.
| « poprzednia | następna » |
|---|