Agroturystyka

W Europie występuje około 20 gatunków maślaków, z czego w Polsce kilkanaście. Maślak żółty albo modrzewiowy, jak nazwa wskazuje, rośnie w pobliżu modrzewi.

Grzyby takie można znaleźć w lasach modrzewiowych, w lasach mieszanych z modrzewiem i pod pojedynczymi modrzewiami. Z tymi drzewami rośnie w symbiozie.  Spotykany od czerwca do października. Występuje pojedynczo, ale najczęściej w grupach. Gatunek dość rzadki i są rejony, gdzie jest coraz rzadszy. Jeśli obumiera drzewo, grzyby obumierają razem z nim.

Maślak żółty to jadalny i bardzo smaczny grzyb. Mało popularny z uwagi na trudność w czyszczeniu i brązowienie miąższu. Najsmaczniejsze są młode owocniki. UWAGA: jaki z każdego maślaka  skórkę z kapelusza należy usunąć przy czyszczeniu, choć jest to trochę żmudne. Najlepiej użyć do tego ostrego nożyka. Maślaki można marynować, świetnie smakują duszone (zobacz przepis na grzyby duszone), można też zrobić z nich zupę, Jeśli maślaków jest mało, to można dodać do nich kurki, gdyż przygotowuje się tak jak zupę z kurek. Raczej nie mieszać z innymi grzybami np. podgrzybkami, które spowodują ściemnienie potrawy i przytłumią ją swoim smakiem.

Charakterystyka grzyba:

Kapelusz - od 40 do 150 mm średnicy; początkowo o kształcie półkulistym, stożkowatym, a później spłaszczonym i poduchowatym; barwy złocistożółtej z odcieniem pomarańczowobrązowym lub żółtobrązowy; skórka gładka, naga i lepka; w czasie deszczu bardzo lepka, śluzowata i mazista, natomiast  matowa w czasie suszy; trudno oddziela się od miąższu; brzeg ostry, początkowo podwinięty.

Pory - za młodu żółte, z wiekiem oliwkowe do brązowożółtych, uciśnięte lub uszkodzone barwią się na kolor różowawobrązowy; małe w kształcie zaokrąglone, później kanciaste.

Rurki - o długości od 6 do 12 mm; w pierwszej fazie żółte, a później oliwkowożółte; przyrośnięte z trzonem, oddzielające się od miąższu; po ucisku lub uszkodzeniu przebarwiają się na czerwonobrązowo lub brązowo; rurki młodych są owocników zakryte od spodu żółtawą osłoną tworzącą z czasem na trzonie rdzawe zgrubienie.

Trzon - o wysokości od 40 do 120 mm i grubości od 15 do 25 mm; o barwie żółtopomarańczowej lub złotożółtej nad pierścieniem, często pokryty siateczką i drobnymi ziarenkami w kolorze brązowym; poniżej pierścienia, ku dołu jest żółtawobrązowawy, podłużnie włóknisty. Równogruby, cylindryczny, niekiedy maczugowaty; pełny.

Pierścień - jest pozostałością po błonie osłonowej; ma barwę białawą albo żółtawą.

Miąższ - w kapeluszu i trzonie w kolorze najpierw cytrynowożółtym, później żółtawobiałym; po uszkodzeniu lub przecięciu różowolilowy lub brązowawy; reaguje na zabarwienie pod wpływem FeSO4, zabarwiając się na szaroniebiesko; w kapeluszu mięsisty, miękki i soczysty, natomiast w trzonie twardawy i nieco włóknisty; o łagodnym smaku i przyjemnym zapachu.

Podobny gatunek to: maślak żółtawy (Suills flavidus), który rośnie również pod modrzewiami, ale i pod sosnami. Ma bladoszarawe pory i błękitniejący miąższ. Jest także jadalny, ale jest rzadki.

Inne nazwy zwyczajowe to: grzyb okazały, grzyb strojny, grzyb modrzewiowy, borowik piękny, borowik żółty, borowik strojny, borowik piekący, maślak czerwony, czerwonka, modrzewiak, modrzewiowy, żółtak.

(źr. nagrzyby.pl)