Regionalna zupa pomidorowa inna niż znane powszechnie buliony pomidorowe. Bardzo gęsta. Smakuje nawet na zimno.
Składniki:
6-8 pomidorów,
3 marchewki,
pietruszka korzeń,
1/3 pora (mogą być liście),
kawałek selera,
mała cebula,
2 skrzydełka kurze,
100 g żółtego sera,
pojemnik (200 ml) śmietany 12-18%,
mały słoik albo puszka koncentratu pomidorowego,
5 kulek ziela angielskiego,
kilka ziaren pieprzu,
2 duże listki laurowe,
liście lubczyku (mogą być suszone),
Przygotowanie:
Marchewki, pietruszkę, cebulę, seler i por oczyścić i umyć. Skrzydełka umyć. Wszystko wrzucić do litra gotującej się wody. Dodać ziele angielskie, pieprz i liście laurowe. Gotować ok. godziny. W tym czasie sparzyć pomidory wrzątkiem i obrać ze skóry, a następnie pokroić w drobną kostkę (usuwając oczywiście gniazda nasienne). Kiedy już warzywa będą dobrze rozgotowane wyjąć kurze skrzydełka i warzywa, a wywar przecedzić przez sito. Następnie wrzucić pokrojone pomidory i dodać ok 1 litra wody wraz z liśćmi lubczyku. Ser pokroić w drobniutką kostkę i dodać do gotującego się wywaru. Obrać skrzydełka, drobno posiekać mięso i wrzucić do garnka. Gotować ok. 15 minut na małym ogniu. Dodać przecier pomidorowy i zamieszać. Śmietanę zahartować, czyli w kubku z gorącą (ale nie gotującą się zupą) rozbełtać śmietanę i wlać do garnka rozcierając przez sitko (żeby grudek nie było). Operację trzeba powtórzyć, bo pojemniczek śmietany w normalnym kubku od razu się nie zmieści. Doprawić solą i mielonym pieprzem do smaku, ale dużo nie trzeba, zwłaszcza, że ser jest słony. Zresztą sól jest niezdrowa. I już, zupa gotowa do jedzenia. Można podać z makaronem lub ryżem, albo bez niczego.
« poprzednia | następna » |
---|